Cressens gra Piazzolę i Galliano

Muzyka Latynosów ma w sobie coś bezwzględnego. Jest impulsywna, ma w sobie element dzikości, który przejawia się nawet w bardziej lirycznych momentach. Wszystko to można odnaleźć na najnowszym krążku sygnowanym nazwiskiem Gwena Cresensa, belgijskiego wirtuoza akordeonu i bandoneonu. Podstawę nazwiska stanowią dwa koncerty – Aconcagua Astora Piazzoli (którego, mam nadzieję, nie trzeba nikomu przedstawiać) i Opale Concerto francuskiego kompozytora i multiinstrumentalisty Richarda Galliano.

Albumu dopełniają trzy utwory zebrane i opracowane jako Suite Espagnole, usytuowane pomiędzy oboma koncertami. Płytę wieńczy zaś kompozycja Cresensa i dwa dzieła Piazzoli, wśród nich tęskne Oblivion, jedno z jego najbardziej znanych tang, zagrane tutaj w powolnym tempie, nadającym mu jeszcze większej melancholii.

Albumu słucha się fantastycznie. Zarówno interpretacje Cresensa, jak i towarzyszącej mu Brussels Philharmonic pod batutą Diego Matheuza świetnie wpasowują się w impulsywny i pełen temperamentu nastrój muzyki. Wykonawcy podkreślają bezkompromisową emocjonalność tej muzyki, a także specyficzną, pełną ostrych akcentów rytmikę. Szczególnie pod tym względem zapada w pamięć ostry i pełen napięcia Opale Concerto z charakterystycznym, chwytliwym finałem.
Skład orkiestry użyty w nagraniu jest niezbyt liczny – mamy tu smyczki, dwa klarnety, flet, waltornię, trąbkę, puzon, kotły, perkusję, harfę i fortepian. Mała liczebność zaś przekłada się na klarowność i charakterystyczną ostrość brzmienia, która świetnie pomaga wydobyć nastrój kompozycji.

Dobrze dobrany i kapitalnie wykonany atrakcyjny repertuar, czynią z tego albumu świetną propozycję. Wyrazistą, klimatyczną i przystępną w odbiorze.

 

Astor Piazzola
Koncert na bandoneon Aconcagua

Suite Espagnole
Gwen Cresens
La noche anterior
Enrique Granados
Danse Espagnole nr 5
Isaac Albeniz (ar. Gwen Cresens)
Cordoba z cyklu Cantos de España

Richard Galliano
Koncert na akordeon Opale Concerto

Gwen Cresens
Nobody Likes An Angry Bunny

Astor Piazzola
Pedro y Pedro

Astor Piazzola (ar. Gwen Cresens)
Oblivion

Gwen Cresens – akordeon, bandoneon

Brussels Philharmonic
Diego Matheuz – dyrygent

Warner Classics

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *


The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.