Barbara Hesse-Bukowska – Retrospective

Przed nami kolejna płyta z serii From the Polish Radio Archives, wydana przez Polskie Radio Chopin. Po albumach poświęconych Witoldowi Małcużyńskiemu i Mieczysławowi Horszowskiemu przyszła kolej na Barbarę Hesse-Bukowską (1930-2013). Pianistka ta nie była zainteresowana robieniem wielkiej kariery i zabieganiem o związany z nią splendor. Do zadań związanych ze swoim zawodem podchodziła skromnie i rzeczowo. Jej repertuar był dość wąski, a zainteresowania artystki skupiały się wokół dzieł romantycznych – solowych jak i przeznaczonych na fortepian i orkiestrę. Po kameralistykę raczej nie sięgała. Na krążku zatytułowanym Retrospective znalazły się nagrania kompozycji Maurice’a Ravela, Roberta Schumanna, Fryderyka Chopina, Karola Kurpińskiego oraz Stanisława Moniuszki z lat 1951-1970.

Album otwiera studyjna rejestracja Koncertu G-dur Ravela, nagrana w 1959 roku w Katowicach z udziałem Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia grającej pod dyrekcją Stefana Marczyka. Zgodnie z tym co napisano w dołączonej od wydawnictwa książeczce istnieje także wcześniejsza rejestracja koncertowa tego utworu w wykonaniu Hesse-Bukowskiej, lepiej ukazująca jej formę pianistyczną, lecz zdecydowanie gorsza pod względem jakości gry orkiestry. W tym nagraniu solistka gra rzeczowo i zgodnie z intencjami kompozytora. Część pierwsza jest błyskotliwa, druga dobrze wyważona pod względem dynamiki, aksamitna, perlista i delikatna. Grany ostrożnie i bez większej ekscytacji finał pozostawia wrażenie niedosytu. Akompaniament w wykonaniu katowickiej orkiestry stoi na całkiem przyzwoitym poziomie, ale niestety czuć że muzycy nie za dobrze czują stylistyki tej muzyki. Grają ostrożnie, bez polotu, luzu, zadziorności i seksowności, które są niezbędne aby wydobyć wszystkie zalety tej muzyki.

Zarejestrowana w 1951 roku Arabeska C-dur Schumanna zagrana jest błyskotliwie i z werwą, jednak gwoździem albumu jest zbiór utworów Chopina. Spotkanie z nimi rozpoczyna się od dostojnego i poważnego Poloneza es-moll nagranego w 1970 roku. Ciekawsze chyba od niego są dwa nagrane dużo wcześniej walce – rześkie, błyskotliwe, migotliwe, perliste i bardzo przy tym interesujące. Równie zajmujące są pochodzące z połowy lat 50. rejestracje dwóch wczesnych zbiorów mazurków op. 6 i op. 7. Są pełne wdzięku, ale gdzie trzeba tam pianistka potrafi mocniej łupnąć, zaznaczając jakiś akcent rytmiczny. Zjawiskowy jest elegancko i niespiesznie wyśpiewany Nokturn b-moll, Nokturn g-moll jest trochę mniej ciekawy.

Na koniec mamy dwa króciutkie utworki – fantazję Chwila snu okropnego Kurpińskiego i błyskotliwą aranżację Prząśniczki sporządzoną przez Henryka Melcera-Szczawińskiego. Miło się ich słucha, zostały też wykonane przez pianistkę ze smakiem i wyczuciem.

Taki to właśnie typ pianistyki – pozbawiony ostentacji i blasku, rzeczowy, solidny, zgodny z intencjami kompozytora, zawsze trafny ale nie zawsze porywający. Pomimo tego uważam że dobrze że ją przypomniano.

 

Barbara Hesse-Bukowska – Retrospective

Maurice Ravel
Koncert fortepianowy G-dur*

Robert Schumann
Arabeska C-dur op. 18

Fryderyk Chopin
Polonez es-moll op. 26 nr 2
Walc As-dur op. 42
Walc e-moll op. posth.
Mazurki op. 6
Mazurki op. 7
Nokturn b-moll op. 9 nr 1
Nokturn g-moll op. 15 nr 3

Karol Kurpiński
Fantazja Chwila snu okropnego

Stanisław Moniuszko
Prząśniczka

Wielka Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach*
Stefan Marczyk – dyrygent*
Barbara Hesse-Bukowska – fortepian

Polskie Radio

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *


The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.